Ładowarka IMAX B6 - kto ogarnia prądy itd.??

[LARPAK]

Za radą na innym forum zakupiłem magnesy neodymowe, wziąłem dwie śrubki i nakrętki M3 i dzięki krokodylkom z zestawu ładowarki mam w końcu uniwersalną ładowarkę do swoich ogniw.



Niestety w kontekście doboru parametrów itd. jestem laikiem i potrzebuję waszej pomocy.

Mam ogniwa (akumulatorki):
- 1,2V AAA NiMh, 1600 mAh (raczej nie rzeczywiste, chinol)
- 1,2V AA NiMh, 3500 mAh (raczej nie rzeczywiste, chinol)
- 1,2V AA NiMh, </=2100 mAh, min. 2000 mAh (kodak)
- 3,6V CR123/16340 Li-ion, 880 mAh (UltraFire)
- 3,7V 18650 Li-ion, 2400 mAh (UltraFire)
- 3,7V 18650 Li-ion, 3200 mAh (raczej nie rzeczywiste, chinol)

Jakimi wartościami rozładowywać, ładować etc.
Ktoś ma może bardziej rozpracowaną tą ładowarkę bo długo jej nie używałem i niestety pamięć jest ulotna. Tym bardziej, że używana była do jednego czy dwóch typów baterii od ASG.

Ładowarka ma następujące ustawienia.
LiPo charge:
0,7A ---------- AUTO (lub ilość cel) [od 1S do 6S]

LiPo balance:
0,7A ---------- 11,1V (3S) [od 2S do 6S]

LiPo 3,3V lub 3,7V.

LiPo fast charge:
0,1A ---------- 11,1V (3S) [AUTO do 6S]

LiPo storage:
0,1A ---------- 11,1V (3S) [od 1S do 6S]

LiPo discharge:
1,0A ---------- 3,0V (1S) [do 18V/6S]

====================================

NiMh charge MAN:
current ---------- 0,2A

NiMh discharge:
0,5A ---------- 1,2V

====================================

NiCd charge MAN:
current ---------- 0,1A

NiCd discharge:
0,1A ---------- 0,1V

=====================================

Oczywiście można ustawić jeszcze ilość cyklów:
- rozładowanie - ładowanie
- ładowanie - rozładowanie
- bezpośrednie ładowanie
- bezpośrednie rozładowanie

Takie ustawienia mam obecnie, a można tam jeszcze ustawić pojemność, czasy ładowania, rozładowania itd.

Jednakże nie chcę, aby akumulatorki ładowały mi się po kilka godzin, ale też nie kilka minut więc jakie ustawienia wybrać optymalnie?


Jak na razie jeden akumulatorek przy 0,2A ładuje mi się ponad 500 minut i ma nieco ponad 1500 mAh naładowane.

Ktoś ogarnia bardziej jakie napięcia/prądy (czy jak to tam zwał) dobrać.
Podałem jakie ustawienia mam obecnie, ale jak je dobrać do posiadanych ogniw?

[radiowiec]

ciekawa ladowarka wyglada na to ze ma duzo zdolnosci
najwazniejsze aby prawidlowo wybrac TYP ogniwa ktore ladujesz
jezeli sa ustawienia standardowe to z nich korzystaj na poczatek

nie wszystkie ogniwa czy baterie sa przystosowane to szybkiego ladowania wiec zawsze sprawdzaj czy nie za bardzo sie nagrzewaja podczas ladowania bo to je szybko wykonczy

[LARPAK]

Właśnie ustawienia już mam pozmienianie.
I ogniwo (kodak) ładując 0,2A naładowałem do ponad 2500 mAh, gdzie ono ma pojemność 2100 mAh.

Dopiero później mi się przypomniało, że mam ustawienie max. pojemność na bodajże 5000 mAh czy jakoś tak (z pamięci podaję i nie pamiętam na jaki typ ogniwa).

[radiowiec]

" pojemnosc" reklamowana prez producenta to przewaznie "gwarantowana minimalna pojemnosc"
w praktyce moze byc wieksza gdy ogniwa sa nowe lub nie zuzyte a potem sie zmniejszy i tak zwlaszcza jak bedziesz wychodzic poza rekomendowany zakres temperatur.
 
jeszcze raz wazne jest zeby wybrac typ ogniwa prawidlowo  niklowo kadmowe czy  metalowo wodorkowe  czy litowe

[Szwajcar]

To prawda, ja korzystam z akumulatorów gp rcyko i one zazwyczaj mają koło 3-5% większą pojemnośc niż deklarowana.

[LARPAK]

Tylko u mnie wyszło jakieś 20 - 25% i ciągle ładowało.
Ładowarka sama w miarę rozpoznaje ogniwa i nie zacznie ładować jak coś jest nie tak.

Nie chcę też ładować jednego ogniwa po 16 godzin bo to nieco długo...

[Szwajcar]

Czas jest tu względny. Kiedy kilka lat temu zrobiłem u siebie skok technologiczny i we wszystkim sprzęcie przeszedłem na akumulatorki zamiast baterii to czytałem o zakupie ładowarek na forach. Tam "rabini" radzili ładować jak najniższym prądem, co niestety trwa, bo to przedłuża żywotnośc ogniw.

[LARPAK]

Wiem, że to trwa, ale ładowanie jednego ogniwa kilkanaście godzin to trochę zbyt długo bo jeszcze nie zdąży się naładować, a będę musiał wyjść do roboty, a nie zostawię tego tak.

[Szwajcar]

Każda procesorowa ładowarka po naładowaniu do pełna daje tylko maly prąd podtrzymujący, nawet jak zostawisz nie zaszkodzi to ogniwu.

[061]

LARPAK - zostawiaj do Å‚adowania w robocie - jak siÄ™ coÅ› zjara to nikt pÅ‚akać nie bÄ™dzie 
No chyba że WOG ale tych to nie szkoda 
A jeszcze ile braków sobie ludziska rozpiszÄ… przy okazji 

[LARPAK]

Spadaj, już raz miałem taką akcję na służbie, gdzie farelka dość mocno podgrzała atmosferę...

[Szwajcar]

KONTRREWOLUCJA
Batalion rozpoznawczy 6. Dywizji Piechoty Zmotoryzowanej Gwardii. Północne przedmieścia Pragi, pierwsze dni września 1968 roku

Motocykl spalił się podczas popijawy. Kiedy czyszczono broń, ktoś przyniósł czeską śliwowicę, i pluton zwiadu prędko się z nią rozprawił.
Zaraz zrobiło się raźniej. Poszły w ruch szmaty. Po przemarszu broń zawsze dokładnie przecieramy benzyną. Jest to metoda surowo zabroniona, ale bardzo skuteczna.
Po oczyszczeniu broni nastąpiła przerwa na papieroska. Paliliśmy koło wiadra z benzyną. Celowniczy z pierwszej drużyny wrzucił peta do kubła i benzyna zapłonęła wesoło. Zastępca dowódcy plutonu, starszy sierżant Kola Mielników, kopnął płonący kubeł. Chłopcy powitali to salwą śmiechu. Kubeł spadł na motocykl, którego bak był akurat otwarty. Stamtąd przecież ściągano benzynę do czyszczenia broni. Ciąg dalszy trwał sekundę. Z motocykla pozostał tylko czarny, okopcony szkielet.
Stan upojenia alkoholowego kompanii był na tyle powierzchowny, że natychmiast się ulotnił. Sprawa cuchnęła nie tylko spaloną gumą i farbą, ale i sądem wojskowym, a nawet batalionem karnym.
Zastępca dowódcy plutonu sposępniał, odszedł na stronę i usiadł pod drzewem, ściskając dłońmi głowę.
Pierwszy odzyskał rezon dowódca pierwszej drużyny. Rozejrzał się dokoła, upewnił się, że nie ma w pobliżu oficerów ani żadnych obcych i rozkazał:
- Pluton! W dwuszeregu - zbiórka! Wyrównać! Baczność! Uwaga, słuchać co mówię!
Pluton był przerażony tym, co się stało. Słysząc władczy ton, ustawił się w szyku sprawniej niż zwykle. Jedynie zastępca dowódcy plutonu dalej siedział pod drzewem zobojętniały na wszystko.
- Uwaga - powtórzył sierżant. - Czeski samochód osobowy marki Skoda, kolor ciemnogranatowy, z trzema Czechami w środku, podjechał niespodziewanie w naszym kierunku. Rzucili butelkę zapalającą. Akurat czyściliśmy broń, więc nie mogliśmy jej użyć. Zastępca dowódcy plutonu jednak nie stracił głowy i jednego z napastników trzasnął przez łeb suwadłem cekaemu. To był blondyn. Czesi natychmiast prysnęli. Jasne? Zastępca dowódcy to swój chłop, nie możemy zostawić go na lodzie. Powinien iść do cywila, a zamiast tego odwala internacjonalistyczny obowiązek.
Pluton zamruczał z aprobatą.
- Powtarzam: Skoda, ciemnogranatowa. Trzech facetów. Rzucili butelkę. Zastępca dowódcy trzepnął jednego suwadłem cekaemu. Spieprzyli. Aha, jeszcze jedno! Tablica rejestracyjna była celowo zapaćkana błotem. I ostatnie: przyjedzie speckomisja badać sprawę. Będą nas chcieli zagiąć na szczegółach. Niczego nie zmyślać! Powtarzać tylko to, co powiedziałem. Co do reszty - nie pamiętam, nie widziałem, nie wiem, nie zwróciłem uwagi. Zrozumiano?
- Tak jest!
- Rozejść się!

- Kola, chłopie, nie przejmuj się. Może wszystko się jakoś ułoży. Lepiej wyślij najlepszego zwiadowcę do dowódcy kompanii, niech zamelduje o tych Czechach. Plutonowi każ tymczasem zająć pozycję, że niby spodziewamy się drugiego ataku.
Godzinę później na miejsce postoju plutonu przybyli wszyscy oficerowie kompanii, z dowódcą włącznie. Po zbadaniu terenu, dowódca kompanii polecił wszystkim żołnierzom stawić się na rozmowę. Stanął jakieś 30 metrów od grupy i każdemu kolejnemu żołnierzowi zadawał po trzy-cztery pytania na osobności.
Następnie dowódca wezwał sierżanta z pierwszej drużyny.
- Nareszcie słońce, co sierżancie?
- Tak jest, towarzyszu kapitanie.
- Pod wieczór pewnie znowu się rozpada.
- Bardzo możliwe, towarzyszu kapitanie. - Sierżant nie rozumiał, do czego zmierza kapitan. - Nudno już. Ciągle ten deszcz i deszcz.
- Nudno - przyznał kapitan. - Więc powiadasz, że przyjechali Skodą?
- Tak jest!
- A gdzie ślady opon? Ziemia jeszcze wilgotna.
Kapitan był również zwiadowcą i nie było łatwo wyprowadzić go w pole. Ale z drugiej strony, nie chciał mieć plamy w karcie własnej kompanii.
- Słuchaj no, sierżancie. Tam gdzieście zapalili ten kubeł i gdzie wleciał na motocykl, ziemię trzeba przekopać. Ma wyglądać, jakby zasypano tam naoliwione gałgany po czyszczeniu. I wydeptać mi tu wszystko dokoła! Poza tym trzymać się tej wersji.
- Rozkaz, trzymać się tej wersji!
- A starszemu sierżantowi powiedzcie, żeby nie spuszczał nosa na kwintę. Skoro palnął w łeb kontrrewolucjonistę, to nie ma powodu do zmartwienia.

W następnych dniach ani komisja, ani inspektor specjalny nie pojawili się w plutonie. Widocznie i tak mieli dość zajęć.
Natomiast dowódca kompanii wysmażył raport o bojowych stratach własnych poniesionych w starciu ze zbrojnym elementem kontrrewolucyjnym na służbie imperialistycznych wywiadów.
Dowódca batalionu obrócił raport w rękach, po czym uśmiechnął się:
- Zgoda, wszystko ci podpiszę, tylko raport musisz przepisać od nowa. Dodaj jeszcze, że na motocyklu leżał granatnik przeciwpancerny RPG-7W. Numer seryjny podadzą ci w 2. kompanii. Jeszcze w Polsce te durnie utopiły go w bagnie.
Kapitan chciał zaprotestować, ale napotkawszy wzrok dowódcy batalionu tylko burknął ponuro:
- Tak jest!
Następnie raport powędrował zwykłą drogą służbową. Z każdej kolejnej instancji odsyłano go z poleceniem kolejnego przepisania.
Kiedy dotarł do dowódcy kwatermistrzostwa Frontu Karpackiego, który podpisywał wszystkie raporty o stratach wojennych, z tekstu wyłoniła mu się jakaś cud-maszyna stworzona na bazie motocykla zwiadowczego M-72. Wehikuł ten był wyposażony w cekaem i granatnik przeciwpancerny, miał dwa noktowizory na aktywną podczerwień, celownik-dalmierz, radiostację typu R-123. Pojazd był chyba przystosowany do działania w warunkach polarnych, gdyż leżały na nim dwa nowe baranie kożuchy, a z tyłu była doczepiona dwustulitrowa beczka czystego spirytusu. Niestety, całe to dobro spłonęło w starciu z kontrrewolucjonistami.
Generał obracał raport w dłoniach.
- Zwrócić go, niech przepiszą... Macie jeszcze coś ciekawego?
- Tak, towarzyszu generale. W 128. Dywizji transporter opancerzony spadł z mostu.
- W starciu z kontrrewolucjonistami?
- Dajcie, podpiszÄ™.
A zastępcę dowódcy plutonu, starszego sierżanta gwardii Mielnikowa, uhonorowano medalem za zdecydowaną postawę podczas odpierania ataku kontrrewolucji. Pisali nawet o nim w gazetach!

Wiktor Suworow "Żołnierze Wolności"

Tak było Larpak

[LARPAK]

To się uśmiałem.
A z drugiej strony - samo życie...

[061]

Polecam też książkę o konflikcie wietnamskim "powiedz, że się boisz". Jest tam opisana podobna akcja.
Osobiście uczestniczyłem w takiej samej jeszcze w innym konflikcie i z inną armią. Tak jest w każdej armii.
Zawsze powtarzam - wszystkie armie sÄ… takie same!

KiedyÅ› mój kolega uczestniczyÅ‚ w pewnym kursie w US army. To byÅ‚y jeszcze lata kiedy takie kursy to byÅ‚y cholernie zadkie. Jak wróciÅ‚ po pół roku to powiedziaÅ‚ " wiesz czym siÄ™ różni US army od WP?   Tym że jak przylatuje generaÅ‚ na kontrolÄ™ to u nich siÄ™ maluje krawężniki na żółto a u nas na biaÅ‚o".

[Szwajcar]

Dlatego jakby Larpak ładował w pracy to pewnie wyjaśniłby się los UAZa, 3 mundurów, 12 par butów i 18 kompletów pościeli