KÄ…cik kolekcjonera.

[LARPAK]

I jeszcze mówię patrząc w szafę "nie mam z czego strzelać" (i nie dotyczy to CBA - chronicznego/ciągłego braku amunicji)...

[Eustachy]

LARPAK

Do tego Schmidt Rubina pasuje stara amunicja GP90 z pociskiem w papierowej owijce 7,5x53,5  oraz 7,5x54,5. Proch zastosowany w tym naboju to wynalazek poÅ›redni pomiÄ™dzy czarnym a nitro.
Strzał jest miękki jak w przypadku karabinów czarno-prochowych.

W dodatku jest duuużo słabsza, od nowej amunicji GP11 ( na fotce z pociskiem ostrołukowym)

Strzelanie tym karabinem z amunicji GP11 może doprowadzić do rozerwania komory nabojowej oraz wyrwania zamka.
Szwajcarskie wojsko dopuszcza strzelanie SR1889 z amunicji GP11 tylko i wyłącznie w warunkach wojny, jak i tak nie ma nic do stracenia ...

[Eustachy]

To pierwszy model Schmidt Rubina.



Jako jedyny ma zaczepy zamka bliżej "strzelca". Wszystkie następne mają zaczepy bliżej lufy, co wzmacnia konstrukcję i stabilność.

Mój SR jest z 1892 roku

[LARPAK]

Dzięki za fotkę.
Ciekawie to w tym papierku wygląda. Zastanawia mnie jak to się zachowuje w kontakcie z wodą/wilgocią bo jak na wojskowe rozwiązanie to dość ryzykowne.

[Eustachy]

Tłuste jak nieszczęście. To jakiś papier nasączony smarowidłem. To ostatnia czkawka po epoce kuli i flejtucha.

GP90 miało ten papier, ale już GP90/23 nie. Kapneli się, że ten papier to psu na budę

[Eustachy]

Ale kto by siÄ™ tym zÅ‚omem zajmowaÅ‚   jak obok leży wojskowy SG57

[LARPAK]

Z tego to bym strzelił.

[Eustachy]

Ja też. Miałem tylko do potrzymania Ale może w przyszłym tygodniu ...

[Szwajcar]

Paskudy ten SG57

[Eustachy]

Może i paskudny ale jak się fajnie z niego strzela

Prawie nie kopie w porównaniu do Galila ... że o Mosinie nie wspomnę

Dystans  50m , celowane pod cel, tarcza pistoletowa, z bipodu fabrycznego =>  nastawa na 100m = 7/8 dół ; nastawa na 200m = 8/9 dół; nastawa na 300m = 4 strzaÅ‚y/4 dychy a żaden ze mnie strzelec

Ogólnie polecam

Wady : zagniata łuski o okienko ( jak Galil ); zgniata ramiona łuski w paskudny sposób = brak możliwości elaboracji wtórnej; masa ponad 6 kg.
No i najgorsza brudzi się jak czarnoprochowiec bo część gazów wypycha łuskę ...

Niszczenie łusek Kto wie, jak się nazywa te osiem naciec w komorze nabojowej co zostawiają ślady sadzy na łuskach ?
Tu nie ma rury gazowej, a zamek jest pół-swobodny .... wiec gazy prochowe wyrzucają łuskę i tym samym otwierają zamek ....

[061]

Rowki w komorze nabojowej to "Rowki Revellego".
Faktycznie paskudnie pozaginane.
A pomimo tych zagięć nie daÅ‚o by siÄ™ reelaborować  ?
W sumie strzelałem już amunicja, która była bardziej pognieciona i wszystko szło jak trzeba !

[Eustachy]

Jak się bliżej przyjrzeć, to te poprzeczne zagniecenia są połączone z głębokim zarysowaniem.
W tym miejscu jest osłabiony materiał i przy takim układzie wyrzutu łuski, boję się , że może być problem.

W przypadku tłoka gazowego, suwadło wyrzuca już rozhermetyzowaną łuskę, a tu w SG57 ciśnienie gazów prochowych ma łuskę wyrzucić ...

[Eustachy]

A tak z drugiej strony. W Niemczech sprzedają bez zezwolenia taki zestaw treningowy na śrut 4,5mm.
Pasuje do 7,5x55 swiss oraz  na Å›rut 5,5 do 223rem  => strzelasz w domu na 6 m


http://www.sar-shop.de/

W wyszukiwarkÄ™ wpisać  " Trainingssystem TE90 im Kaliber 5,5mm Diabolo "  dla 223 rem.
Lub do 7,5x55  "Trainingssystem TE31/57 im Kaliber 4,5mm Diabolo"

jakby który chciaÅ‚ kupić, to dajcie znać. Podzielimy koszty wysyÅ‚ki z Niemiec   bo to prawie 23 EUR

[czak]

W przypadku STG57 kontrowersyjny wygląd idzie w parze z użytecznością. To naprawdę super celny karabin i bardzo dobrze się z niego strzela. Najbardziej podoba mi się system spustu zimowego
Eustachy gratuluję zakupu starego SR, piękny

[Eustachy]

Dzięki

Teraz muszę zrobić sobie do niego amunicję. Słabszą oczywiście niż do wersji po 1911 ...